हेर्दाहेर्दै पत्याउँदा पत्याउँदै.......!!!!!!

- लक्ष्मण गाम्नागे

यिनीहरूले हामीलाई हाम्रो दुर्गतीको कारण

पञ्चायती व्यवस्था हो भने।

हामीले पत्यायौं र पञ्चायतलाई ढाल्यौं।

हेर्दाहेर्दै यिनीहरूले झ्यालबाट पञ्चहरू हुले

र हामीलाई पार्टीको ढोकाबाट बाहिर निकाले।

यिनीहरूले हामीलाई
हाम्रो सम्पूर्ण दुर्भाग्यको कारण राजतन्त्र हो भने।
हामीले फेरि पत्यायौं
र राजतन्त्र विरुद्ध लड्यौं।

हेर्दाहेर्दै यिनीहरू
कहिले राजाको बाहुलीमा नाम चढाउन गए
कहिले पाउमा दाम चढाउन गए।

यिनीहरूले
सम्विधानसभा नयाँ नेपाल बनाउने कडी हो भने।
देशमा चमत्कार गर्ने जादुको छडी हो भने।
त्यो पनि हामीले मान्यौ
र भोट हालेर यिनीहरूलाई नै छान्यौं।
हेर्दाहेर्दै यिनीहरूले
सम्विधानसभालाई डान्स रेष्टुरेन्टमा ढाले
र मात्तिएर नाङ्गा नाङ्गै नाच्न थाले।

यिनीहरूले हामीलाई
धर्म भनेको अफिम हो भनेर पढाए।

हामीले पत्यायौं र मन्दिरहरू भत्कायौं।
पुरेतहरूका जनै चुँडाल्यौं
र झाँक्रीका ढ्याङ्ग्राहरू फुटाल्यौं।
ज्योतिषीहरूका घुँडा फुकाल्यौं
र पूजारीहरूका लँगौटी उतार्‍यौं।

हेर्दाहेर्दै हामीलाई मन्त्रदान गर्ने यी गुरुहरू
हनुमानचालिसा पाठ गरेर मन्त्री हुने जपना गर्न थाले।
मसानबाबाहरूका खुट्टाको पानी अचाएर
शक्ति हत्याउने सपना देख्न थाले
हुँदाहुँदा यिनीहरू सत्ता आरोहणको लालसामा
भैंसीको पूजा गर्न थाले
भैंसीको।

यिनीहरूले हामीलाई फिलिमले विकृति ल्याउँछ भन्दै
सिनेमा हलमा आगो झोस्न लगाए
हामीले झोसेको आगो ननिभ्दै यिनीहरू त
राम्रा राम्रा फिलोइनहरू छानेर
फिला जोडेर नाच्न पो थाले ।

हाम्रो सिङ्गो जीवनलाई नरकतिर धकेलेर
यिनीहरूले स्वर्ग भोगे।
नेपाल आमालाई ब्रह्मनालमा सुताएर
वाकसको चावी खोसे र राष्ट्रिय ढुकुटी लुटे।
हामीलाई थाङ्नामा सुताए यिनीहरूले
र पिसाब फेरे हाम्रा सपनाहरूमाथि।
यसरी यिनीहरूले बारम्बार हामीलाई लत्याए
हामीले यिनीहरूलाई बारम्बार पत्यायौं।

यिनीहरूलाई पत्याउँदा पत्याउँदै
हाम्रा बराजुहरू भोकै मरे।
बाजे बज्यैहरू नाङ्गै मरे ।
यिनीहरूको आश गर्दागर्दै
हाम्रा बाबुआमाहरू रोगैरोगले थला परे।
यिनीहरूकै अकर्मन्यताले
हाम्रा कति भाइहरू
विदेशी भूमिमा बन्धक भएर रोइरहेका भेटिए।
कति जिउँदै गाडिए, कतिका घाँटी रेटिए।
कति हाम्रा छोरीचेलीहरू
उतै बलात्कृत भए, कति मारिए।
कति छोराहरूले
घरको छाना टाल्न किड्नी काटेर बेचे
कति आमाहरूले
भोकको ज्वाला सहन नसकेर
नावालक छोराछोरी सहित
खोलामा हाम फालेर आत्महत्या गरे।

जति वर्ष यिनीहरूको पुच्छर ढुङग्रामा हाले पनि
सधैं बाङ्गाको बाङगै भो
जति लुगा लगाइदिन खोजे पनि
यिनीहरूको नियत
सधैं नाङ्गाको नाङगै भो
अब त डर लाग्न थालेको छ,
यिनीहरूलाई पत्याउँदा पत्याउँदै
कुन दिन कुनचाहिँ छिमेकीले
हाम्रो थातथलोनै कप्लक्क खाने हो
र यिनीहरू सहित
हामी सप्पैलाई
दास बनाएर दाम्लोले बाँधेर लाने हो!!