कविता : "कमरेड"

 के छ कमरेड तिम्रो खबर ?

मैले यत्ति के भनेको थिएँ,

उ झनक्क रिसायो

बाक्लै भेटघाट हुन्थ्यो हाम्रो

तँ तँ र म म गर्ने मेरो जिग्री

कोरोनाले गर्दा भेट्न नपाएको जिग्री

फोनमै झोक्कियो बा !

नराम्रो सँग पड्कियो

पटेका पड्के जसरी !

मलाई बोल्न दिए पो !

उ बोल्दै गयो

पड्किँदै गयो !

कहिल्यै अप्रिय भाषा नबोल्ने उ

आज त पड्किँदै भन्यो -

ए साला !

तँ मेरो शत्रु होस कि साथी ?

साथी होस भने बन्द गर यो कमरेड भन्न

के लुटेरा हुँ म ??

के काम काज केही नभएको,

ठ्याउके, बेरोजगार, जौवा हुँ म ??

किन मलाई कमरेड भनिस् ??

कुनै नेताको फेरो समाएर हिँडेको देखेको छस् ?

कुनै भ्रष्ट नेता, ज्यानमाराको,

आरती उतारेको देखेको छस् ?

किन भनिस् मलाई कमरेड ??

मैले कसको के लुटेँ ?

कसलाई अपहरण गरेँ ?

को सँग चन्दा मागेँ ?

कसलाई मारेँ ?

के कुरामा ढाँटेँ ?

कहिले के सपना बाँडेँ ?

कसको घरबार बिगारेँ ?

किन भनिस् कमरेड ??

ख्याल गर अब देखी,

सबै मान्छे बराबर

सब कुरामा समानता

वर्ग हुँदैन

जात हुँदैन

धर्म हुँदैन

देशको सीमा हुँदैन

संसार एउटै हुन्छ

संसार स्वर्ग हुन्छ

तिमी हामी सब बराबर

देख्यौ फलानाको घर ?

देख्यौ उसको सम्पत्ति ?

त्यो सब खोसेर बाँडिन्छ

तिमीलाई पनि भाग लगाइन्छ !

यी र यस्ता बकवास कुरा मैले गरेको छु ??

कहिल्यै कहीँ भनेको छु ??

अनि किन भनिस् मलाई कमरेड ??

साथी होस भने नभन कमरेड !

म आफ्नो गरिखाने मान्छे हुँ

खुन र पसिना सिँचेर खान्छु

आफ्नै स्वाभिमानमा बाँच्छु

खबरदार, मलाई कमरेड नभन !

माफ देन यार गल्ती भएछ

लौ मैले माफी मागेँ भन्दै थेँ म

आज तँ सँग म कुरै गर्दिन भन्यो

अनि ढ्याक्क राख्यो फोन उसले ।

आज बिहान बिहानै नराम्रो झड्को आइलाग्यो

कमरेड भनेर जिस्क्याउँदा खड्को आइलाग्यो !

मन मनै कन्दै छु - कति बदनाम भएछ यो कमरेड !!

भो अब भन्दिन कसैलाई कमरेड

मैले गल्ती महसुस गरिसकेको छु ।

- रामप्रसाद खनाल